Najświętsza Maryja Panna z Góry Karmel, czyli Matka Boża Szkaplerzna
Matka Boża Szkaplerzna, czyli jaka?
Matka Boża Szkaplerzna, czyli Matka Boża z Góry Karmel. Nabożeństwo i cześć do Najświętszej Panienki z Góry Karmel sięga początków zakonu karmelitańskiego.
Na Górze Karmel w Palestynie swoje życie modlitewne prowadzili duchowi synowie proroka Eliasza. Nazywali się oni Braćmi Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Z czasem, w wyniku prześladowań, przenieśli się do Europy. I tak powstał Zakon Karmelitów. Prawny początek tego zgromadzenia był możliwy dzięki uznaniu przez Kościół reguły życia Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
Zakon od początku obrał sobie Matkę Bożą za patronkę. To jej bracia karmelici dedykowali pierwszą kaplicę na Górze Karmel w Ziemi Świętej. To ona była wzorem życia "oddanego dniem i nocą rozważaniu Słowa Bożego i czuwaniu na modlitwach", zgodnie z Regułą karmelitańską.
Zakon Karmelitów od początku przechodził przez wiele trudności. Jednak mimo to, generał zakonu karmelita Szymon Stock nieustannie zachęcał swoich braci do modlitwy i zawierzenia Maryi.
Szkaplerz karmelitański – historia i znaczenie
Nabożeństwo szkaplerza jest związane z objawieniami, jakich doświadczył generał karmelitów, św. Szymon Stock. Gdy w nocy z 15 na 16 lipca 1251 roku św. Szymon modlił się słowami antyfony "Kwiecie Karmelu", ukazała mu się Maryja mówiąc: Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania.
W ten sposób Maryja zapewniła, że zakon przetrwa różne trudności. Z upływem lat, nabożeństwo szkaplerza zaczęło przybierać na znaczeniu. Z czasem także ludzie świeccy zapragnęli nosić i czcić szkaplerz karmelitański. Zaczęto tworzyć bractwa szkaplerzne i inne zrzeszenia osób, które przyjmowały szkaplerz. I tak Maryja stawała się Opiekunką coraz większej rzeszy wiernych. Szkaplerz znajdował uznanie nie tylko wśród prostego ludu. Nosili go także królowie, papieże i wielu świętych ludzi, m.in. św. Teresa od Dzieciątka Jezus czy św. Rafał Kalinowski.
Jak wygląda szkaplerz karmelitański?
U zakonników szkaplerz jest częścią habitu zakonnego. Opada prawie do stóp, w ten sposób okrywa całą postać. Dla wiernych szkaplerz składa się z dwóch wycinków brązowej tkaniny, podobnej do karmelitańskiego habitu. Oba wycinki połączone są tasiemką, którą przekłada się przez głowę.
Po założeniu jedna część szkaplerza opada na plecy. To symbol znoszenia trudów i doświadczeń z poddaniem się woli Bożej, na wzór Maryi. Druga część szkaplerza okrywa pierś. Ma ona przypominać, że nasze serce powinno bić dla Boga i bliźnich. W 1910 r. św. Pius X zezwolił na zastąpienie szkaplerza medalikiem metalowym.
Obietnice związane z nabożeństwem szkaplerza
– noszącym szkaplerz Maryja zapewniła opiekę w trudach i niebezpieczeństwach życia zarówno względem duszy, jak i ciała,
– w znaku szkaplerza Maryja obiecała szczęśliwą śmierć i zachowanie od wiecznego potępienia;
– każdy, kto nosi szkaplerz, jest złączony z Zakonem Karmelitańskim i ma udział w jego duchowych dobrach za życia i po śmierci (objęty jest intencjami Mszy św., komunii św., umartwień, postów, modlitw itp.).
Przywileje te zostały uznane przez Kościół, jako objawione przez samą Maryję. Pod koniec XV w. do tych łask dołączono również tzw. przywilej sobotni. Ma on związek z objawieniem, które miał mieć papież Jan XXII. Maryja obiecała Ojcu Świętemu, że każdy, kto nosi szkaplerz i zachowuje czystość według swego stanu zostanie uwolniony z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci.
Św. Josemaría Escrivá napisał: "Noś na piersi święty szkaplerz Karmelu. – Spośród dewocjonaliów Maryjnych – a jest ich wiele, i to bardzo pięknych – niewiele ma tak zakorzenioną tradycję wśród wiernych i tyle błogosławieństw papieskich. A ponadto jakże bardzo matczyny jest ten przywilej sobotni!".
"Szkaplerz św. noś, na różańcu proś"
"Szkaplerz święty noś, na różańcu proś" to staropolskie przysłowie, które zawiera w sobie niezwykłą prawdę. Praktyka noszenia szkaplerza ma wyrażać naszą pewność o macierzyńskiej pomocy Najświętszej Maryi Panny. Noszenie szkaplerza ma świadczyć o naszej przyjaźni i przywiązaniu do Matki Bożej. Ona nas bierze za rękę prowadzi nas bezpieczną drogą przez życie, pomaga nam w przezwyciężaniu trudności i pokusy.
Kult Matki Bożej Szkaplerznej
Najświętsza Maryja Panna z Góry Karmel znana jest też jako Matka Boża Szkaplerzna. Jej kult jest ściśle związany z objawieniami, które miał św. Szymon Stock w XIII wieku. Początkowo nabożeństwo szkaplerzne praktykowane było tylko we wspólnotach karmelitańskich. Jednak w szybkim tempie rozpowszechniło się także wśród ludzi świeckich i duchowieństwa.
Z czasem kult Matki Bożej Szkaplerznej rozrastał się, a dziś znany jest na całym świecie. Powstało wiele bractw szkaplerznych. Nie tylko związanych z zakonem karmelitów. Kolor szkaplerza wskazuje na konkretne bractwo. Na przykład szkaplerz brunatny to szkaplerz karmelitański, a szkaplerz biały noszą m.in. dominikanie. Powstało też wiele kościołów pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej, m.in. bazylika Matki Bożej z Góry Karmel w Valletcie na Malcie.
Modlitwa codzienna do Matki Boskiej Szkaplerznej
O Najchwalebniejsza, Królowo Niebios, Maryjo. Najczystsza, Dziewico i Najgodniejsza Boża Rodzicielko.
Przypominam dziś sobie w głębi serca przez przyjęcie szkaplerza świętego zawarte z Tobą przymierze, że przez całe życie będę jak najwierniej i jak najgorliwiej służył(a) Tobie i Twojemu Boskiemu Synowi. Składam Ci najpokorniejsze dzięki, o Najpotężniejsza Pani, że raczyłaś mnie biednego grzesznika (grzesznicę) przyjąć do grona Braci (Sióstr) za pośrednictwem Szkaplerza świętego.
Obieram Cię dzisiaj na zawsze za moją Najukochańszą Matkę, Opiekunkę i Pośredniczkę przed Bogiem. Proszę Cię pokornie, aby Twój Szkaplerz był dla mnie znakiem zbawienia, bronią w niebezpieczeństwach duszy i ciała.
O Najlitościwsza Matko, wyjednaj mi u Boskiego Syna odpuszczenie grzechów moich, łaskę do prawdziwej pokuty i poprawy mojego życia, stałość w wierze świętej, w nadziei, w miłości Boga i bliźniego, w cierpliwości i w czystości odpowiedniej do mojego stanu. Szczególniej zaś stań przy mnie w ostatniej chwili mego życia i daj mi doznać tego, coś przyrzekła, że kto w tym świętym Twoim Szkaplerzu umrze bogobojnie, ten nie będzie cierpiał ognia wiecznego. Amen.
P. Módl się za nami, Królowo, Ozdobo Karmelu.
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się: Prosimy Cię Panie, niech nas wspomaga pełne godności wstawiennictwo chwalebnej Dziewicy Maryi, Matki i Królowej Karmelu, abyśmy wsparci Jej opieką mogli dojść na szczyt góry, którą jest Chrystus, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.